Sepolcro barone Marco Trigona, XVII sec., Cattedrale, Piazza Armerina
Sepulcher baron Marco Trigona, 17th century, Cathedral, Piazza Armerina

lunedì 2 novembre 2015

Sfogo sentimentale



 Che cosa c'è di più cordiale e piacevole di una rimpatriata tra compagne di classe? Eccovi lo sfogo sentimentale in gallo-italico maccheronico di una di loro.

A R'patriàda

E cu mai l'avissa dit?
Dop tant'anni ch' nan n' frequentav'mu 
D' r'truvarn staséra zzà
S'ttati 'ntornu a sta bedda tavula 'mbandita.

U cor cuntent
Mutu p' l'emozion e a vocca
 Cu tanta vogghia d' parrè
D' cunters d' l'anni passadi 'nsemu
Sovra i banchi d' scola
Quann 'npoch ciù ranni d' carusetti
L'un'ca preoccupazion,
Appena u professur d'sgeva "Ora interroghiamo",
Era codda d' mucciars
Darrera i spaddi d' cu ggh' stava s'ttat davanti
P' nan s' fè 'ngagghièr.

Bellissimi quegli anni
Ma u tempu passa 'ncurrenn
S' crisc, ognun fa a so strata
Cu pigghia d' zzà cu pigghia d' ddà
E i cumpagni d' scola, non tutti però, 
S' perdunu d' vista.
Quarch'dun poi s' n' va fora d' Ciazza
E dda resta p' travagghiè
Mentr u temp passa e i r'gordi s'annebbianu
Mancumal c'ogn'ann r'torna puntual
U mis d'aost
E altrettanto puntual
R'torn'nu chiddi ch' s' n'avn'annat.

Accuscì, cam'nàn pi strati d' Ciazza
Tuttu u passat r'torna 'nmente
E s' cumenza a sprè d' 'ncuntrè cost o codd
E cussà com s'ha fatt, cussà s' s'ha spusat, 
S' gghiav' figghi o n'put'?
Poi... ciau ciau, na stritta d' manu
Nbasciun e "N v'duma u pross'm aost".

Ma dall'altr'ann, p' gnautri quattru cà pr'senti:
Rosa, Annetta, Daniela e Rosalba, nan è ciù accuscì.
Nan basta ciù 'ncuntrers pa strata.
N'corp di telef'nu
E u quartett di beddi cumpagni d' scola,
(S'è p' coss: gghiù poi dì ch'è 'nbeu quartett)
S' riunisc', cùi rispettivi consorti,
P' passè na bedda s'rada all'insegna di r'gordi.

Accuscì, tra 'na p'zzetta e 'ncioccolattinu
S' parra du tempu ch' fu
Còm d'jeva a canzuna,
"Ch' passa e nan torna ciù".
Cussà s' poi è veru?


Rosalba Termini, novembre 2015

Gaetano Masuzzo/cronarmerina
   
  

1 commento:

  1. Ciao Rosalba,ti ricordo piccola, una ragazza vicina di casa in via Crispi , poi non ti ho vista crescere e diventare adulta e brava nello scrivere in vernacolo chiazzis. Brava continua.Un bravo a Gaetano che ha fatto conoscere a molti questa novella autrice ,che ha la fortuna di tornare a chiazza tutte l'estati e incotrare le amiche dun tempo.ciao silvio

    RispondiElimina